سرنوشتستان
.:: دلی که از بی کسی غمگین است، هر کسی را می تواند تحمل کند ::.سرنوشتستان
.:: دلی که از بی کسی غمگین است، هر کسی را می تواند تحمل کند ::.ارسال نظر یک دوست
یکی از دوستان خوبمون یه مطلب زیبایی رو توو قسمت نظرات قرار دادند که فک می کنم قرار دادنش توو وبلاگم و حداقل یه بار خوندنش واسه شما دوستان عزیزم ضرر نداشته باشه:
اینم متن زیبایی که ایشون ارسال کردن:
خداوند بی نهایت است و لامکان و بی زمان، اما به قدر فهم تو کوچک می شود،
و به قدر نیاز تو فرود می آید، و به قدر آرزوی تو گسترده می شود، و به قدر
ایمان تو کارگشا می شود، یتیمان را پدر می شود و مادر، محتاجان برادری را
برادر می شود، عقیمان را طفل می شود، ناامیدان را امید می شود، گمگشتگان
را راه می شود، در تاریکی ماندگان را نور می شود، رزمندگان را شمشیر می
شود، پیران را عصا می شود، محتاجان به عشق را عشق می شود.
خداوند همه چیز می شود همه کس را...
به
شرط اعتقاد، به شرط پاکی دل، به شرط طهارت روح، به شرط پرهیز از معامله با
ابلیس، بشویید قلب هایتان را از هر احساس ناروا، و مغزهایتان را از هر
اندیشه خلاف، و زبان هایتان را از هر گفتار ناپاک، و دست هایتان را از هر
آلودگی در بازار، و بپرهیزید از ناجوانمردی ها، ناراستی ها، نامردمی ها...
چنین کنید تا ببینید چگونه بر سفره شما با کاسه ای خوراک و تکه ای نان می نشیند، در دکان شما کفههای ترازویتان را میزان می کند.
و در کوچه های خلوت شب با شما آواز می خواند مگر از زندگی چه می خواهید که در خدایی خدا یافت نمی شود؟؟؟
خـــدا و آرایـشــگـر !
مردی برای اصلاح سر و صورتش به آرایشگاه رفت در بین کار گفت و گوی
جالبی بین آنها در گرفت.
آنها در مورد مطالب مختلفی صحبت کردندوقتی به موضوع خدا رسید
آرایشگر گفت: من باور نمی کنم که خدا وجود دارد.
مشتری پرسید: چرا باور نمی کنی؟
آرایشگر جواب داد: کافیست به خیابان بروی تا ببینی چرا خدا وجود
ندارد؟ شما به من بگو اگر خدا وجود داشت این همه مریض می شدند؟ بچه
های بی سرپرست پیدا میشد؟ اگر خدا وجود داشت درد و رنجی وجود داشت؟
نمی توانم خدای مهربانی را تصور کنم که اجازه دهد این همه درد و
رنج و جود داشته باشد.
مشتری لحظه ای فکر کرد اما جوابی نداد چون نمی خواست جر و بحث کند.
آرایشگر کارش را تمام کرد و مشتری از مغازه بیرون رفت به محض اینکه
از مغازه بیرون آمد مردی را دید با موهای بلند و کثیف و به هم
تابیده و ریش اصلاح نکرده ظاهرش کثیف و به هم ریخته بود.
مشتری برگشت و دوباره وارد آرایشگاه شد و به آرایشگر گفت:میدونی
چیه! به نظر من آرایشگرها هم وجود ندارند.
آرایشگر گفت: چرا چنین حرفی میزنی؟ من اینجا هستم. من آرایشگرم.
همین الان موهای تو را کوتاه کردم.
مشتری با اعتراض گفت: نه آرایشگرها وجود ندارند چون اگر وجود
داشتند هیچکس مثل مردی که بیرون است با موهای بلند و کثیفو ریش
اصلاح نکرده پیدا نمی شد.
آرایشگر گفت: نه بابا! آرایشگرها وجود دارند موضوع این است که مردم
به ما مراجعه نمیکنند.
مشتری تاکید کرد: دقیقا نکته همین است.
خدا وجود دارد. فقط مردم به او مراجعه نمیکنند و دنبالش نمی گردند.
برای همین است که این همه درد و رنج در دنیا وجود دارد.!
مــــــــــرد کــــــــــــــــــــور!
روزی مرد کوری روی پله‌های ساختمانی نشسته و کلاه
و تابلویی را در کنار پایش قرار داده بود. روی تابلو خوانده می شد:
«من کور هستم لطفا کمک کنید.»
روزنامه نگار خلاقی از کنار او می گذشت؛ نگاهی به او انداخت. فقط
چند سکه در داخل کلاه بود.. او چند سکه داخل کلاه انداخت و بدون
اینکه از مرد کور اجازه بگیرد، تابلوی او را برداشت، آن را
برگرداند و اعلان دیگری روی آن نوشت و تابلو را کنار پای او گذاشت
و آنجا را ترک کرد. عصر آن روز، روز نامه نگار به آن محل برگشت و
متوجه شد که کلاه مرد کور پر از سکه و اسکناس شده است. مرد کور از
صدای قدمهای او خبرنگار را شناخت و خواست اگر او همان کسی است که
آن تابلو را نوشته بگوید ،که بر روی آن چه نوشته است؟ روزنامه نگار
جواب داد: چیز خاص و مهمی نبود، من فقط نوشته شما را به شکل دیگری
نوشتم؛ لبخندی زد و به راه خود ادامه داد. مرد کور هیچ وقت ندانست
که او چه نوشته است ولی روی تابلوی او خوانده می شد:
وقتی کارتان را نمی توانید پیش ببرید، استراتژی خود را تغییر
بدهید؛ خواهید دید بهترین ها ممکن خواهد شد؛ باور داشته باشید هر
تغییر بهترین چیز برای زندگی است.
حتی برای کوچکترین اعمالتان از دل، فکر، هوش، و روحتان مایه
بگذارید؛ این رمز موفقیت است.... لبخند بزنید!
پرنده مردنیست !
جایی خوندم:
برای کشتن یک پرنده، یک قیچی کافی است ...لازم نیست آن را در قلبش فرو کنی یا گلویش را با آن بشکافی... پرهایش را بزن... خاطره‌ی پریدن با او کاری می کنه که خودش را به اعماق دره‌ها پرت کنه ...!!!
...
بعضی از ما آدما برای خراب کردن همدیگه قیچی‌رو تو قلبه همدیگه فرو نمی‌کنیم، که ای کاش اگر خراب کردنی در کاره همین کارو بکنیم، برعکس بال و پر همدیگرو قیچی می‌کنیم و این‌جوری برای همدیگه جهنمی می‌سازیم که آتشش خودمون‌رو هم می‌سوزونه.
گاهی لیوان را زمین بگذار ...
استادی درشروع کلاس درس، لیوانی پراز آب به دست گرفت. آن را بالا گرفت که همه ببینند. بعد از شاگردان پرسید:
به نظر شما وزن این لیوان چقدر است؟
شاگردان جواب دادند:
50 گرم ، 100 گرم ، 150 گرم
استاد گفت:
من هم بدون وزن کردن، نمی دانم دقیقا“ وزنش چقدراست. اما سوال من این است: اگر من این لیوان آب را چند دقیقه همین طور نگه دارم، چه اتفاقی خواهد افتاد؟
شاگردان گفتند: هیچ اتفاقی نمی افتد.
استاد پرسید:
خوب، اگر یک ساعت همین طور نگه دارم، چه اتفاقی می افتد؟
یکی از شاگردان گفت: دست تان کم کم درد میگیرد.
حق با توست. حالا اگر یک روز تمام آن را نگه دارم چه؟
شاگرد دیگری گفت: دست تان بی حس می شود. عضلات به شدت تحت فشار قرار میگیرند و فلج می شوند. و مطمئنا“ کارتان به بیمارستان خواهد کشید و همه شاگردان خندیدند.
استاد گفت: خیلی خوب است. ولی آیا در این مدت وزن لیوان تغییرکرده است؟
شاگردان جواب دادند: نه
پس چه چیز باعث درد و فشار روی عضلات می شود؟ درعوض من چه باید بکنم؟
شاگردان گیج شدند. یکی از آنها گفت: لیوان را زمین بگذارید.
استاد گفت: دقیقا“ مشکلات زندگی هم مثل همین است..
اگر آنها را چند دقیقه در ذهن تان نگه دارید.
اشکالی ندارد. اگر مدت طولانی تری به آنها فکر کنید، به درد خواهند آمد.
اگر بیشتر از آن نگه شان دارید، فلج تان می کنند و دیگر قادر به انجام کاری نخواهید بود.
فکرکردن به مشکلات زندگی مهم است.. اما مهم تر آن است که درپایان هر روز و پیش از خواب، آنها را زمین بگذارید.
به این ترتیب تحت فشار قرار نمی گیرند، هر روز صبح سرحال و قوی بیدار می شوید و قادر خواهید بود از عهده هرمسئله و چالشی که برایتان پیش می آید، برآیید!
دوست من، یادت باشد که لیوان آب را همین امروز زمین بگذاری.
زندگی همین است!