شادی بی پایان ...

سلام دوستان، امروز داشتم توو سایتای مختلف دنبال مطلب خاصی می گشتم که اتفاقی به سایت کامران نجف زاده "خبرنگار" برخوردم... نمی دونم توو اون بی حوصلگی با اون افکار پریشونم، چی شد که شروع کردم تمام آرشیو مطالبشو خوندم... تا اینکه به نوشته ی جالبی رسیدم که ظاهراً ماه رمضون پارسال نوشته بود... هر چی که بود،حرفش به دلم نشست...پیش خودم گفتم ایده ی جالبیه... اگه اتفاق بیفته خیلی خوب میشه...

نوشته بود:

"بیاین هرکدوممون برای یه بچه ای که بیماری خاص داره یا نه اصلا یتیمه ،یه اسباب بازی بخریم...تو این ماه عزیز.
من ازتون خواهش می کنم این کار یادتون نره.
نمی دونم یه تفنگ ،یه عروسک یا هر چی که به ذهنتون رسید براشون بخرید.
فکرش رو بکن!هر بچه ای شب با اسباب بازی ای که تو براش خریدی بخوابه...
"مرا به خواب هایت ببر..".

از همین الان بیاین به هم قول بدیم این کار رو شروع کنیم.هر سن و سالی که دارین چه فرقی می کنه.پول زیادی هم که نمی خواد.می خواد؟ حالا اگه نمی تونین یه اسباب بازی خفن بگیرین...،یه توپ کوچولو هم برای بچه ها شادی های تموم نشدنی داره.
هرکسی این کار رو کرد تو وبلاگش بنویسه.شما از من وارد ترین که چطور میشه یه بمب شادی درست کرد.چطور میشه همه رو خبر کرد که این کار رو بکنن.
یه اسمای جالبی هم میشه براش گذاشت ."خیزش عروسک ها" مثلا!

 انجام دادن این کارا واقعا لذت بخشه... مطمئنم شادی اون بچه ها تو اون لحظه خاص، ما رو شادتر می کنه .. یه همچین مواقعی وقتی دل بچه ای رو شاد می کنیم، فقط می تونیم بگیم :"خدایا شکرت"

بیایم از همین ماه عزیز شروع کنیم...