سرنوشتستان
.:: دلی که از بی کسی غمگین است، هر کسی را می تواند تحمل کند ::.سرنوشتستان
.:: دلی که از بی کسی غمگین است، هر کسی را می تواند تحمل کند ::.هوس ... خزان !
بیان واژه زندگی، برای گلی که از هوس عشق سرخ است ...
بی شک افشاگری رازیست که خزان در راه است ...!
کجاس بگو ...
کجاس بگو
اون که برات
می مرده کو
اون که قسم
می خورده که دوسِت داره
اما به جاش
با یه قسم هرچی که داشتی برده کو
تنها شدی
باز تف
سربالا شدی
گذاشت و
رفت، دیدی دوسِت نداشت و رفت
کجاس بگو
اون که برات
می مرده و هرچی که داشتی برده کو
اون که یه باره اومد و آتیش به زندگیت زد و
ازت برید
اون که دل
ساده و تنهاتو به صُلابه کشید
یادت باشه منتظر اون که میگه دردتو می دونه
نشی
حرفاشو باور
نکنی، هرکی بیاد نمک به زخمت می زنه
ساده ی
دلداده ی من گول نخوری، دوباره دیوونه نشی
کجاس بگو... (کجاس بگو)
اون که برات
می مرده کو... (می مرده کو)
اون که قسم
می خورده که دوسِت داره... (دوسِت داره)
کجاس بگو
اون که برات
می مرده کو
اون که قسم
می خورده که دوسِت داره
اما به جاش
با یه قسم هرچی که داشتی برده کو
تنها شدی
باز تف
سربالا شدی
گذاشت و
رفت، دیدی دوسِت نداشت و رفت
کجاس بگو
اون که برات
می مرده و هرچی که داشتی برده کو
اون که یه باره اومد و آتیش به زندگیت زد و
ازت برید
اون که دل
ساده و تنهاتو به صُلابه کشید
یادت باشه منتظر اون که میگه دردتو می دونه
نشی
حرفاشو باور
نکنی، هرکی بیاد نمک به زخمت می زنه
ساده ی
دلداده ی من گول نخوری، دوباره دیوونه نشی ...
خانه دوست کجاست ...؟؟
دلم می خواهد خانه ای داشته باشم پر ز دوست
بر درش برگ گلی می کارم
و با قلم سبز بهار می نویسم:
خانه دوستیمان اینجاست
تا که سهراب نپرسد :
خانه دوست کجاست ؟؟
دوستشان بدار !
ازانسانها غمی به دل نگیر... با آنکه تنهایند
... ولی ازخود می گریزند !
چون به خود، عشق خود وبه حقیقت خود شک دارند... پس دوستشان بدار!
اگرچه دوستت نداشته باشند!!!...
